‘Burgemeester viert onterecht zijn overwinning. Dit heeft ons miljoenen gekost’: strekdam zorgt voor ophef in Blankenberge

“De burgemeester viert nu zijn overwinning, maar dat is onterecht. Dit heeft ons miljoenen gekost.” Op een steenworp van de plek waar Blankenbergs burgemeester Björn Prasse (Open Vld) enkele dagen geleden feestelijk de bouw van een nieuwe dam in de haven aankondigde, ligt de boot van Pierre Fourier (65). Hij vaart al jaren door de plezierhaven, maar de doortocht wordt steeds moeilijker. De ingang van de jachthaven is smal, ondiep en ligt behoorlijk dicht bij de zee. Stormen en sterke erosie van het strand in Wenduine zorgen daardoor voor een snelle verzanding van de havengeul. Boten komen daardoor vast te zitten, waarna ze moeten wachten op de hulp van baggerdiensten. “Het probleem neemt bovendien toe omdat er op andere stranden meer zand gespoten wordt”, vertelt Jan Waeghe (58), die een veerboot bestuurt.

De problemen in de haven hebben niet alleen een impact op de gemoedsrust van pleziervaarders, maar ook op de stadsfinanciën. Sinds 2015 kosten baggerwerken Blankenberge jaarlijks gemiddeld 3,8 miljoen euro. De dam die Prasse aankondigt, moet daar verandering in brengen. Al blijft de vraag waarom het zo lang duurde voor er een oplossing kwam.

Al in 2019 stelt het Agentschap voor Maritieme Dienstverlening en Kust (MDK) voor om het bestaande staketsel af te breken en te vervangen door een nieuwe havendam. Alleen kan dat plan op weinig bijval rekenen. De nieuwe dam zal ontoegankelijk zijn, waardoor lokale politici vrezen dat toeristen de haven vaker links zullen laten liggen. Het hellende bouwwerk moet bovendien langzaam in het water verdwijnen, maar jachtclubs waarschuwen dat boten er daardoor sneller tegen zullen varen. Met een breed onderschreven ‘njet’ wordt het voorstel doorverwezen naar de prullenmand. Het is meteen de laatste keer dat er in Blankenberge iets is wat op eensgezindheid over de dam lijkt.

In 2020 pleit het stadsbestuur, dat op dat moment uit N-VA, cd&v en Vooruit bestaat, opnieuw bij het MDK voor een bovengrondse en niet-hellende dam. In een interview laat burgemeester Daphné Dumery (N-VA) weten dat ze op termijn ook een mogelijkheid wil voorzien om wandelaars toe te laten. Daarnaast moet er een dienstweg komen en wil ze 300.000 euro uit de stadskas vrijmaken om een knooppunt te verfraaien. Dat bovengronds ontwerp kost 10 miljoen euro extra. Een flinke smak geld, maar nog steeds minder dan de optie waar oppositiepartij Open Vld voor pleit. Voor een volledig toegankelijke dam zou volgens het MDK nog eens minstens 9,7 miljoen euro vrijgemaakt horen te worden. “We blijven vechten”, klinkt het in een Facebook-video die de oppositiepartij op dat moment verstuurt.

Coalitiewissel

De N-VA-afdeling laat het niet aan haar koude kleuren komen. “De stad kon de kosten voor de volledig toegankelijke dam niet dragen”, blikt Benny Herpoel (N-VA) terug. Hij is in de zomer van 2021 nog bevoegd voor de Blankenbergse haven. Onder zijn bewind laat de stad aan het MDK weten dat het tweede voorstel van zijn partijgenote Dumery de voorkeur krijgt.

Zonder de perikelen van de Blankenbergse gemeentepolitiek was de constructie van de dam in de haven misschien al begonnen. In de zomer van 2021 krijgt de liberale fractie het na een coalitiewissel namelijk voor het zeggen. Dumery moet noodgedwongen haar burgemeesterssjerp aan Björn Prasse (Open Vld) afstaan. Hij grijpt zijn kans om de blauwe droom van een volledig toegankelijke dam opnieuw op tafel te leggen bij de bevoegde instanties. Dat zorgt voor enthousiasme bij zijn partijgenoten, maar intussen wordt het project wel weer stilgezet. Pas deze maand komt hij met goed nieuws. Samen met Vlaams minister van Openbare Werken Lydia Peeters (Open Vld) kondigt hij een bovengrondse dam van 600 meter lang aan. Alleen de eerste 180 meter daarvan zullen toegankelijk zijn voor het publiek.

‘Veel beloftes’

“Een absolute meerwaarde voor een badstad als Blankenberge”, zegt Prasse trots bij de aankondiging. Alleen krijgt hij vanuit de N-VA-afdeling onmiddellijk kritiek dat zijn plan wel erg sterk op dat van hen lijkt. “Ze deden veel beloftes, maar daar kwam weinig van in huis”, zegt Herpoel. Volgens hem heeft de olifant een muis gebaard. Ook Fourier kan zich in dit standpunt vinden. “Als je weet hoeveel een jaar baggeren kost, weet je hoe schadelijk het uitstel van de afgelopen jaren was. Het kostte ons miljoenen”, zegt hij.

Het laatste rondje met besprekingen zorgde er immers voor dat de start van de werken naar de herfst van 2023 opschoof. Ooit was het de bedoeling om in 2021 met de constructie te beginnen.

Prasse verdedigt zich tegen de kritiek dat het project vertraging opliep. Volgens hem was er sowieso tijd nodig om het oorspronkelijke ontwerp aan te passen tot een bovengronds model. Daarnaast wilde hij zeker zijn dat een volledig toegankelijke dam geen optie was. “In het scenario van N-VA zou er een bareel staan na het centrale knooppunt. Nu kunnen toeristen veel verder wandelen en ligt de dienstweg een eind verderop.” Het plan om 300.000 euro in een verfraaid knooppunt te investeren, ligt weliswaar niet meer op tafel. Dat vindt Prasse namelijk geen prioriteit. “Ik denk dat het belangrijker is dat de toegankelijkheid in orde is dan of er al dan niet een kunstwerk staat.”