Τα 22 λεπτά της συνάντησης Τραμπ με Ερντογάν που έφυγε με “άδεια χέρια”

Της ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ

Ο φιλοκυβερνητικός Τύπος στην Τουρκία έγραψε διθυράμβους για τα αποτελέσματα της επίσκεψης του Ερντογάν στις ΗΠΑ.  Η πραγματικότητα, όμως,  είναι εντελώς διαφορετική. Πρώτα απ΄όλα ο αμερικανικός Τύπος την ημέρα της επίσκεψης δημοσίευσε φωτογραφίες του Προέδρου Τράμπ με τον Ρώσο υπουργό εξωτερικών Λαβρόφ. Υποβάθμισε εντελώς την επίσκεψη του Ερντογάν, μια και η Ουάσιγκτον  κλυδωνίζεται από  τη διαρροή των   απόρρητων πληροφοριών που έδωσε ο αμερικανός Πρόεδρος στους Ρώσους.

Ο Τούρκος Πρόεδρος πριν την επίσκεψη του στο Οβάλ Γραφείο έκανε μια περιοδεία στην Ινδία, τη Ρωσία και την Κίνα, θέλοντας να στείλει ένα μήνυμα στην Ουάσιγκτον , ότι έχει και άλλη εναλλακτική λύση. Το μήνυμα του βέβαια δεν επηρέασε καθόλου τη συνάντηση του με τον Αμερικανό ομόλογο του.

Οι ΗΠΑ γνωρίζουν πολύ καλά ότι η  Άγκυρα δεν μπορεί να γίνει στρατηγικός εταίρος της Ρωσίας ή της Κίνας. Το μόνο που μπορεί να κάνει με αυτές τις χώρες είναι να αυξήσει το ισοζύγιο των εμπορικών της συναλλαγών.

Η  συνάντηση Τράμπ- Ερντογάν διήρκεσε 22 λεπτά. Υπενθυμίζεται ότι η αντίστοιχη συνάντηση με τον Πρόεδρο Μπους (5/11/2007) κράτησε 1,5 ώρα. Επίσης, η συνάντηση με τον Πρόεδρο Ομπάμα    (7/12/2009) που είχε προγραμματιστεί για 5-10 λεπτά διήρκεσε τελικά 45.

Ο χρόνος των 22 λεπτών με τη βοήθεια διερμηνέων δεν πείθει κανέναν ότι συζητήθηκαν πολλά θέματα, αφού ο ωφέλιμος χρόνος της συζήτησης ήταν μόλις 5-8 λεπτά.  Αλλά και στο γεύμα που ακολούθησε παρουσία τόσων τεχνοκρατών σίγουρα δεν ήταν εφικτή μια εποικοδομητική συζήτηση. Γνωρίζουμε όλα τα μέλη της τουρκικής αντιπροσωπείας που μετείχαν στη συνάντηση αυτή. Δεν γνωρίζουμε ποιοι  συνέφαγαν με τους Προέδρους από την αμερικανική πλευρά.  Η  απουσία του Αμερικανού Γενικού Επιτελάρχη  Joseph Dunford  φανερώνει ότι δεν έγινε καμία συζήτηση για τα επιχειρησιακά σχέδια των δυο πλευρών , με τον Στρατηγό  Χουλουσί Ακάρ, για τη Συρία και το επίμαχο ζήτημα των Κούρδων.

Η τουρκική διγλωσσία στις σχέσεις της με τις ΗΠΑ είναι γνωστή. Μπορεί ο Ερντογάν να φωνάζει και να απειλεί όταν μιλά σε τουρκικό ακροατήριο, χρησιμοποιεί ήπιους , προσεκτικούς τόνους στο Οβάλ Γραφείο.   

Τι άλλο , βέβαια, μπορούσε να κάνει τη φορά αυτή, όταν διεξάγεται μια δίκη στην Αμερική που αγγίζει την υπόθεση που  τον  εμπλέκει στην υπόθεση με  τα κρυμμένα δολάρια στα κουτιά των παπουτσιών και ο διευθυντής  της Τράπεζας Halk (που θεωρείται ο ταμίας του Ερντογάν) τελεί υπό κράτηση και απολογείται στην Δικαιοσύνη.

Έχοντας κανείς υπόψη του όλα αυτά εκτιμά ότι η επίσκεψη αυτή ήταν μια δήλωση υποταγής του Ερντογάν στον Αμερικανό Πρόεδρο. Την ίδια άποψη συμμερίζεται και η φιλοκυβερνητική εφημερίδα Milli  Gazete που απηχεί   την   Εθνική Άποψη(Milli Gorus), η οποία δημοσίευσε το σκωπτικό   σχόλιο : ¨Αστράφτεις, βροντάς , αλλά δεν βρέχεις¨. 

Το μόνο που απέμεινε από την επίσκεψη είναι η βαρβαρότητα των Αστυνομικών της προσωπικής φρουράς του  σουλτάνου που χτύπησαν αλύπητα αυτούς που τόλμησαν να διαμαρτυρηθούν για όλα όσα συμβαίνουν στην πατρίδα τους. Αξέχαστη θα μείνει , τέλος, η συμπεριφορά του στενού συνεργάτη του Ερντογάν , Ιμπραχήμ Καλίν , ο οποίος απαγόρευσε την ομιλία της γνωστής δημοσιογράφου Ασλι Αϊντιντασμπάς της εφημερίδας Τζουμχουριέτ και της Ναζλι Ντουράκογλου, υπαλλήλου του State Department, την περίοδο Ομπάμα , η οποία ασχολείται με τα ανθρώπινα δικαιώματα, στην εκδήλωση που οργανώθηκε στο γνωστό think tank , Atlantıc Councıl.

Ο νεοοθωμανός αυτοκράτωρ ενοχλείται από κάθε κριτική, προτιμά τον μονόλογο , αστράφτει και βροντά όπου του περνά και στέκεται σαν βρεμένη γάτα εκεί που δεν του περνά…..