Φάνης Μουρατίδης: «Δεν ζούσα πάνω σε σύννεφο»

«Ουσιαστικά αυτό που χρειάζεται είναι να ξαναδούμε και να ξαναβρούμε την πραγματική διάσταση όλων όσων έχουμε. "Τι χρειάζομαι και τι ζητάω από δω και πέρα". Αλλώστε το παιχνίδι είναι στημένο. Αρα, να δούμε σοβαρά τι κρατάμε και τι πετάμε» θα μπορούσαν να συμμετάσχουν σοβαρά στην πολιτική και να συνδυάσουν έργα και λόγια. Και θα το κάνουν σε μεγάλο ποσοστό, όχι απλά θα το υποσχεθούν. Είμαστε θύματα μιας επαναλαμβανόμενης πλάνης και πρέπει να ξεφύγουμε», λέει στο Big Fish και συνεχίζει:

«Ζητάμε έναν άνθρωπο που θα επιλέξουμε όχι γιατί θα μας παραμυθιάσει με ψέματα αλλά γιατί θα μπορέσει να αναλάβει την ευθύνη. Αλλά για να το κάνουμε αυτό θα πρέπει να ξέρουμε τι ακριβώς ζητάμε. Διαλέγουμε ανθρώπους σαν να είμαστε παιδιά. Σαν να λέμε "ας πάρουμε το μη χειρότερο για να μην πέσουμε στα σκατά". Και τελικά, ας μην πω τι κάνουμε...», λέει και καταλήγει:

«Εγώ δεν φοβάμαι πια για το αύριο. Το φανταζόμουν άλλωστε αυτό που συνέβη, δεν ζούσα πάνω σε σύννεφο. Το μόνο που εύχομαι είναι να είμαστε ασφαλείς γεωπολιτικά και να μη δοθεί παράταση στην κοροϊδία που βιώνουμε. Ξέρεις», λέει, «όλο αυτό που ζούμε μου θυμίζει έντονα το τραγούδι του Στράτου Διονυσίου "Κανείς δεν έχει άδικο, δίκιο έχουμε όλοι, γι' αυτό και με τρελάδικο μοιάζει ετούτη η πόλη. Δίκιο έχει ο αστυνόμος, μα κι ο κλέφτης δίκιο έχει, δίκιο δυο φορές κι ο νόμος". Σε αυτήν ακριβώς την κατάσταση βρισκόμαστε», καταλήγει.