Hoekhuis in de binnenstad van Enschede
Ze wonen al achttien jaar in hun ruim honderd jaar oude hoekhuis, maar af is het nooit. En dat is precies wat Marloes en Robert leuk vinden. ‘Elke week verandert er wel iets.’
Uitgewoond studentenhuis
‘Wat wij hebben gedaan? Nou, alles!’ Enthousiast én in koor vertellen Marloes en Robert over de verbouwing van hun droomhuis. ‘We wilden een huis in de binnenstad, binnen de singels van Enschede. Je loopt hier de straat uit en bent in de stad. Ook het station en de snelweg zijn dichtbij. Heel handig. We waren op slag verliefd op de grote tuin, de stijl van het huis – het stamt uit 1913 – en de drie meter hoge plafonds. Die maken het heerlijk licht. Toen wij het bezichtigden, was het een uitgewoond studentenhuis. Nadat we de sleutel hadden gekregen, zeiden onze vrienden: ‘Wat hebben jullie een krot gekocht.’ Terwijl wij alleen maar dachten: kijk wat een mooie tuin! We konden erdoorheen kijken en wisten dat het goed zou komen.’
Kamperen in eigen huis
Marloes: ‘Toen de bovenverdieping af was, zijn we verhuisd. Alle meubels stonden boven; we moesten over kasten klimmen om bij ons bed te komen. Vervolgens hebben we de benedenverdieping rigoureus aangepakt. De begane grond bestond uit drie kamers, hokjes eigenlijk: een voorkamer, in het midden een opkamer met kelder eronder – gebruikelijk voor die tijd – en een achterkamer. We hebben alle muren doorgebroken en er één grote ruimte van gemaakt.’ Robert: ‘Eerst hebben we de verhoogde vloer van de opkamer nog laten zitten, dat leek ons een leuk element, maar later hebben we die alsnog weggehaald. We vonden het toch te hokkerig. Je kunt nu nog aan de lambrisering zien waar voorheen de verhoogde vloer zat. Ook hebben we openslaande deuren naar de tuin laten plaatsen. Later hebben we de keuken uitgebouwd en gemoderniseerd. Dat is nu een van onze favoriete plekken.’
Shoppen in de stijl van
Bron: vtwonen 09-2016 | Fotografie Hans Mossel | Styling Sabine Burkunk | Tekst Erik Kouwenhoven
