Σήμερα λοιπόν μετά το ραντεβού μου, με πήρε τηλέφωνο η Α. ήταν λέει στο Ηρώδειο απ´ έξω και άκουγε την πρόβα της Ελεωνόρας Ζουγανέλη, για το αφιέρωμα στην Μελίνα.
Ξαφνικά ζήλεψα τόσο πολύ αυτό που έκανε, που έστριψα το τιμόνι και πήγα και την βρήκα. Εμείς, τα σκυλιά, κάτι τουρίστες που πόζαραν στην είσοδο του Ηρωδείου και τα τραγούδια. Μαγικά!
Βγάλαμε τα παπούτσια μας και ακουμπάγαμε ξυπόλυτες στα μάρμαρα για να “γειωθούμε”. Τελικά ήμασταν πολύ κουρασμένες για να χορέψουμε, όπως είχα φαντασιωθεί την ώρα που έστριβα ή είχε πολύ κόσμο για κάτι τέτοιο. Αφού χαλαρώσαμε πήραμε τον δρόμο της επιστροφής.
Πόσο τυχεροί είμαστε τελικά;
Πόσο θα έπρεπε να το κάναμε αυτό πιο συχνά; Τι ωραίος ο Χατζηδάκης (άσχετο).
Γύρισα σπίτι και πήγαμε να φάμε, χάλασα την #prospatheia με πατάτες τηγανητές με κόκκινη σάλτσα και γραβιέρα. Να! δες… www.instagram.com/p/qPvDLginGA/?modal=true
Αν και το μεσημέρι τα είχα κάνει όλα σωστά, τώρα…
Δεν πειράζει.
πι.ες.1
Μετά από 5-6-7 μέρες που είχα να πατήσω στην κουζίνα, λίγο η κούραση λίγο η δουλειά να με περιμένει, νομίζω δεν θυμάμαι ούτε πως βράζουν τα αυγά
πι.ες.2
Χτες το βραδινό μας ήταν στραπατσάδα! Το έφτιαξε ο ψηλός.
Εγώ ασχολήθηκα με τα ρεβίθια.
πι.ες.3
Άμα δεν θυμάσαι και εσύ…
www.vimeo.com/79913902
:)