تعداد استانهایی که در طبقهبندی استانها در ایران دچار "تنش آبی شدید" هستند در دو سال گذشته تقریبا دو برابر شده است. در سال ۹۲-۹۱ در ایران هفت استان در "تنش آبی شدید"، بیست استان در "تنش آبی" و چهار استان در "شرایط قابل تحمل" قرار داشتند و هیچ استانی در شرایط مرطوب یا نرمال قرار نداشت. اما آخرین گزارش از شاخص پایش منابع آب کشور از مهرماه تا اسفندماه سال ۹۳ نشان میدهد که ۱۳ استان ایران در دسته مناطق دارای تنش آبی شدید و یازده استان از جمله استانهای شمالی مثل اردبیل، مازندران و گیلان در تنش آبی هستند. به این ترتیب در دو سال گذشته شش استان وارد تنش آبی شدید شده و هفت استان در رده استانهای دچار کمبود آب قرار گرفتهاند (بوشهر، خراسان جنوبی، سیستان و بلوچستان، فارس، کرمان، هرمزگان و یزد). در ماههای گذشته مقامات ایران از کاهش حجم آب ورودی به مخازن سدهای کشور از مهرماه ۹۳ خبر داده بودند که نسبت به سال آبی گذشته ۲۲ درصد کاهش نشان میداد. در سال ۲۰۱۳ موسسه منابع جهانی، ایران را بیست و چهارمین کشور دنیا از نظر تنش آبی معرفی کرد و هشدار داد که این کشور به شدت در خطر کمآبی قرار دارند. ایران کشوری است که به دلیل اقلیم خشک و مدیریت ناکارآمد و ضعیف منابع آب، در معرض بحران آب قرار دارد. مدیریت سنتی آب به بحران آب در ایران دامن زده و "سیستمهای سنتی حدود ۵۰ درصد آبهای آشامیدنی شهرها و روستاها را به فاضلاب تبدیل میکنند." در حالیکه فقط ۱۵ درصد ایران زیر کشت است ۹۲ درصد آب کشور در کشاورزی مصرف میشود در حالیکه مصرف خانگی آب هفت و مصرف صنعتی تنها یک درصد است. کشاورزی بیشتر منابع زیرزمینی آب را هم در ایران مصرف میکند (۹۰ درصد) در حالیکه مصرف خانگی هشت و مصرف صنعتی آن فقط دو درصد است. این در حالی است که فقط ده درصد تولید ناخالص ملی ایران را کشاورزی تشکیل میدهد و فقط حدود ۱۷ درصد نیروی کار کشور در این بخش اشتغال دارند. استفاده بیرویه از منابع آب زیر زمینی بر وخامت وضع زیست محیطی به ویژه در استانهای مرکزی و جنوبی ایران افزوده، به طوری که در چند دهه گذشته سطح آب در سفرههای آب زیر زمینی به طور متوسط سالانه نیم متر، در برخی مناطق تا دو متر و در حد فاصل یزد و اردکان دوازده متر کاهش یافته است. ایران همچنین یکی از نخستین کشورهایی است که با آوارگان آب در جنوب شرقی خود مواجه شده است.
via RSS
via RSS
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر